Marieke is manager bij locatie Koningin Wilhelmina, intern ook wel KW genoemd. Het is een zorglocatie die, toen Marieke daar begon, behoefte had aan een manager die het vertrouwen en het werkplezier een boost kon geven. “Ik ben ontzettend trots op het team dat er staat. Op de zorg die zij leveren, op de glimlach van medewerkers, op hoe goed het gaat en op hoe blij de families en bewoners zijn”, vertelt Marieke.
Marieke is een van de veertien medewerkers bij Atlant die we interviewden over hun werk binnen de zorg voor mensen met dementie. In openhartige gesprekken delen zij hun verhaal – puur en ongefilterd. Het resultaat is een indrukwekkende reeks over dementie. Met stuk voor stuk oprechte portretten van onze medewerkers, die trots zijn op het werk dat ze doen.
De kracht ligt bij de medewerkers
Vanuit haar rol als manager is Marieke in het kort gezegd verantwoordelijk voor cijfers en zorgexploitatie. Zelf beschrijft ze het liever anders: “Ik zorg voor de collega’s en de collega’s zorgen voor de bewoners. Ik geloof dat medewerkers zelf het beste weten hoe ze voor bewoners moeten zorgen. Er is veel eigenaarschap onder de collega’s en ik geef ze graag het vertrouwen dat ze fouten mogen maken. Dat ze keuzes mogen maken die ze eventueel zelf weer kunnen terugdraaien. Dat doe ik zelf ook wel eens, als je er maar eerlijk en transparant over bent. De kracht ligt bij de medewerkers, vanuit mijn rol faciliteer ik hen in wat ze nodig hebben. Zodat zij hun werk op een fijne en goede manier kunnen doen. ‘Moeder zijn’ voelt als een stomme uitdrukking, maar zo voelt het soms wel een beetje.”
Ik zorg voor de collega’s en de collega’s zorgen voor de bewoners
Een lange adem
"Wanneer je als nieuwe manager bij een team komt, is het in het begin een kwestie van aftasten. Er zijn altijd dingen die veranderen en ik had een duidelijke visie. Ik besteedde bijvoorbeeld veel aandacht aan bewonersgericht werken en gaf medewerkers veel ruimte en verantwoordelijkheid. Een manier van werken waaraan iedereen gewend is veranderen, gaat niet vanzelf. Het was een taaie klus, een kwestie van een lange adem. Maar ik merk dat de werkwijze die ik voor ogen had inmiddels is geadopteerd binnen het team en dat heeft al mooie resultaten opgeleverd”, vertelt Marieke.
Verantwoordelijkheid nemen
Marieke kijkt goed naar wat iemand nodig heeft, in plaats van een ‘pleister plakken’ en weer doorgaan. “Het maakt me heel trots dat medewerkers samen de schouders eronder hebben gezet en heel hard hebben gewerkt aan cultuurverandering. Je ziet dat medewerkers zich aanpassen aan wat bewoners nodig hebben en dat is waar het om draait. Zo is er een collega die van nature heel zachtaardig is. Een van de bewoners was van vroeger uit gewend om vrij directief benaderd te worden. Deze meneer kan wat zemelen op de gang en gaan dwalen. Het is mooi om te zien hoe een collega zich op dat moment kan verplaatsen in wat een bewoner gewend is en nodig heeft om zich weer prettig te voelen en richting te krijgen”, vertelt Marieke.
“Natuurlijk werken we ook allemaal voor de huur of de hypotheek, maar iedereen doet het écht voor de bewoners. Ik heb op mijn kantoor een spreuk aan de muur hangen: ‘Op verandering hopen zonder er zelf iets voor te doen, is als op het treinstation wachten op een boot.’ Het is mijn favoriete spreuk omdat ‘ie zo beeldend is. Daarnaast sluit het mooi aan op de manier van samenwerken binnen het huidige team en het nemen van verantwoordelijkheid”, zegt Marieke daadkrachtig.
Het is mooi om te zien hoe een collega zich op dat moment kan verplaatsen in wat een bewoner gewend is en nodig heeft om zich weer prettig te voelen en richting te krijgen
Laagdrempeligheid
“Ik vind het leuk dat mijn kantoor op de afdeling zit. Wanneer ik geen afspraak heb, staat mijn deur altijd open. Er wandelt dan ook geregeld een bewoner binnen. Dan drinken we gerust even een kop koffie of ik loop even met de bewoner mee. De laagdrempeligheid vind ik erg belangrijk. Ik wil dat iedereen bij mij binnen durft te lopen”, aldus Marieke. “Ik geloof dat die laagdrempeligheid een belangrijk onderdeel is van de cultuur op KW. Medewerkers durven elkaar weer feedback te geven. Ze durven zelf weer fouten te maken, verantwoordelijkheid te nemen en om hulp te vragen. Dat verschil merk ik heel duidelijk, ten opzichte van toen ik hier net was. Ik kan niet anders dan ontzettend trots zijn op het team! Want wat een stappen heeft iedereen gezet!”