Samen zorgen: een win-winsituatie

“In het begin was het heel normaal dat wij als zorgmedewerkers de volledige zorg overnamen zodra iemand bij ons kwamen wonen”, vertelt Karin. “Het werd destijds niet van familie verwacht om mee te helpen met zorgtaken. Er was toen immers genoeg personeel, minder ouderen én de zorgvragen waren minder complex. Dat is nu wel anders”. Door de jaren heen is de samenwerking met familieleden daardoor sterk veranderd. 

Betrokkenheid van naasten: een win-winsituatie  
“Nu zie ik steeds vaker dat naasten en mantelzorgers regelmatig komen helpen, soms wel meerdere keren per dag”, vertelt Karin. Die betrokkenheid vindt ze prettig. “Het gebeurde al even zo op onze afdeling, maar het wordt steeds normaler. Er zijn wel een aantal collega’s die moeten wennen, maar ik niet. Als je elkaar kunt ondersteunen en ziet dat de bewoner gelukkig wordt, dan is het toch win-win?” 

Weer samen douchen 
Een moment dat Karin bijblijft, is het verhaal van een bewoner die niet meer wilde douchen, totdat hij dat weer samen met z’n vrouw kon doen. “De vrouw van een bewoner vroeg of ze samen met haar man mocht douchen, want daar genoten ze vroeger ook zo van. En wat bleek? Douchen was vanaf dat moment geen probleem meer. Hoe mooi is dat, dat een ouder echtpaar daar weer samen van kunnen genieten”.  

Omgekeerde wereld 
Terwijl ze dit verhaal deelt, verzacht de uitdrukking op Karins gezicht. “Eigenlijk is het de omgekeerde wereld, dat een vrouw moet vragen of ze met haar man mag douchen. Natuurlijk mag dat! Als collega’s het spannend vinden, kunnen we wel een lampje aanzetten zodat ze een echtpaar niet samen onder de douche treffen. Daar zijn echt wel oplossingen voor. Ik hoop dat collega’s openstaan om mee te denken in wat wél kan. Wij werken immers in hún huis; wij zijn daar op bezoek – niet andersom.” 

Belang van duidelijke afspraken 
Voor de veiligheid van bewoners benadrukt Karin het belang van duidelijke afspraken. “Vaak willen naasten, met alle goede bedoelingen, ook iets doen voor andere bewoners, zoals een koekje geven. Maar dat kan lastig zijn als diegene bijvoorbeeld allergieën of slikproblemen heeft. Daarom moeten zorgmedewerkers goed afbakenen wat wel en wat niet kan.” 

Eerder het gesprek aangaan 
Een mooie ontwikkeling vindt Karin dat er al gesprekken zijn met naasten over samen zorgen vóórdat mensen hier komen wonen. “Eerder bespraken we dit pas met de familie als de mensen die hier al woonden meer gedragsproblemen lieten zien. Want door de aanwezigheid van naasten worden bewoners vaak minder onrustig en minder loperig. Nu bespreken we vooraf al wat de wensen en mogelijkheden zijn. Dan groei je samen in die samenwerking”, vertelt Karin. 

Maatwerk 
Het is niet gezegd dat ieder naaste geschikt is om intensief te helpen, is de ervaring van Karin. “Soms zijn er ook familieleden die zo graag bij hun naasten willen zijn, dat ze wel 8 keer op een dag langskomen. Voor hen is het ook wennen wanneer hun partner niet meer thuis is. Dat kan echter ook voor onrust zorgen bij bewoners. Het is echt maatwerk en het vraagt om goede gesprekken; wat werkt op dat moment.” 

Veel mogelijk 
Dat Karin de samenwerking met naasten waardeert, is duidelijk. “We kunnen elkaar ondersteunen, juist door het samen te doen”. Karin geeft een paar voorbeelden. “Veel bewoners houden er bijvoorbeeld van om buiten te zijn, en dat juichen we ook ontzettend toe. Helaas hebben wij daar niet altijd tijd voor. Hoe fijn is het dat naasten hen dan meenemen de buitenlucht in? Daarnaast zijn er vele mogelijkheden en denken we graag mee in de wensen van naasten. Zo was er eerder een partner die één keer per week een dag bij z’n partner verbleef. Waarom niet? Ook komen er partners op onze locatie slapen. Er kan vaak meer dan je denkt.” 

“Ik hoop dat mensen vaker de vraag gaan stellen ‘Waarom niet?’. Er kan zoveel als je creatief bent en een open staat voor mogelijkheden”, sluit Karin af. 

Wil je als naaste bijdragen? Bespreek jouw wensen en ideeën met de EVV’er. Samen bekijken we wat mogelijk is en welke afspraken we kunnen maken.