Verpleeghuizen hebben de ruimte om lokaal en context-gebonden invulling te geven aan de landelijke normen personeelssamenstelling van het Kwaliteitskader. Immers, alleen met maatwerk kunnen organisatie en zorgverleners de zorg en ondersteuning écht laten aansluiten op wat individuele bewoners willen en nodig hebben. In een serie praktijkvoorbeelden laat Waardigheid en Trots zien hoe verschillende verpleeghuizen met hun personeelssamenstelling de zorg zo optimaal mogelijk afstemmen op de zorgvraag, wensen en behoeften van hun cliënten. Het praktijkverhaal van Markenhof is onderdeel van deze serie.
De cliëntpopulatie verandert, de zorgvragen worden complexer. ‘Dat vraagt van zorgprofessionals dat ze goed naar zichzelf moeten (leren) kijken. Het gaat hier zo sterk om de relationele afstemming. Dat moet je met elkaar leren, praktijkgericht, vanuit casuïstiek. Een ontwikkeling die daarbij past is dat de verpleegkundigen (niveau 4 en 6) zich nu anders gaan positioneren. Zij gaan meer werken in een coachende rol. ‘Nu blijkt dat ze nog vaak ad hoc moeten inspringen. Waar we naartoe willen is dat verpleegkundigen eerder worden geraadpleegd en dat we incidenten kunnen voorkómen. Dat is een best ingewikkelde kwaliteitsslag die je niet zomaar even implementeert. Ook dat moeten we samen ontwikkelen en leren’, aldus Elise Arends.
Lees het verhaal hier. (verhaal niet meer beschikbaar op site Waardigheid en Trots)